შუბლი გაიხსენ და მიღმიერ პირს ნუღარ მიხრი,
ვით შვიდსა სფეროს, განგვირიგე ჩვენც ლტოლვის ნიხრი...
ჩვენ შორი გზიდან მოგვიყვანა შენმა ტრფიალმა,
მოდი, გვნახე და განგვაშორე ლოდინის ჭირხლი.
ნეტავი შენ, რომ შენი სულის მფლობელი შენ ხარ
და სამოთხეთა ძიებაში ქედს არსად იხრი...
ბანიდან ქვემოთ ჩამოგვხედე უსასო მიჯნურთ,
თორემ სადაც არს, ჩაგვაზილა საწუთრომ წიხლი.
მწდეო, სუფიებს სხვა სიბრუვის ღვინო სწყურიათ,
ვაზის ნაჟურს და რუმბში ნადგომს რა თავში ვიხლი?!
მწდეო, იმ ღვინით ისე ძლიერ უნდა დამათრო,
რომ საფლავშიაც მემღვრეოდეს, გარდაცვლილს სისხლი.