ჩოხელი გოდერძი
| * * * თეთრ ღრუბლებში |
| ადიდდეს მაინც მდინარე |
| ამ მიწის ბედი ჩემი ბედია |
| აპეურები |
| არ გაგიტყდებით |
| არაგველები |
| არაგვს |
| არწივი მისდევს წეროსა |
| ახსნა |
| ბათირაული |
| ბედისწერის ცხენი |
| გაღმაც მთა არის. . . |
| დარდი. . . |
| დედავ |
| ერთ რამესა გთხოვთ, ყორნებო! |
| ვარდი და ქალი |
| ვინაც ვერ ისვენებს |
| თერგი |
| თოვლი |
| კაცებში ბევრია ღვთისაგან ისეთი. . . |
| კრწანისი |
| მარტს აყოლილო ღრუბელო! |
| მგელი |
| მგლები |
| მე და მე |
| მე და ყივჩაღი |
| მე რომ ვიყო გაზაფხულის დილა |
| მთები |
| მიწამ დააბარა იას . . . |
| ნამში სამყარო ჩანს |
| ნარო,ეკალოს,ხვიარო |
| ნატირალი |
| ნაწნავი |
| ნეტავი სულის პეპელა . . |
| ნიბლია |
| ნინოს |
| ნუ გეშინია |
| რა ხდება გამაგებინე. . . |
| რო დაჰკრავს სიკვდილის ჟამი. . . |
| როგორ თანდათან მაწვალებს. . . |
| რული მოგივა ქალაო |
| საით იჩქარი ნიავო. . . |
| სამარის კარი ღიაა. . . |
| საქართველოს |
| საღამოს ბებო ძროხას წველიდა. . . |
| სევდა |
| სთქვი და აასრულე, გოდერძი ჩოხელო... |
| სულს დაღონება შევუტყვე |
| სურათი |
| ფხოვი |
| შემოდგომის ქარი |
| შენი ჭირიმე ხმლის პირო . . . |
| ჩემი ნიკორა |
| წამოვ ჩემთან დედისერთა ნიავო |
| ხანჯარი |
| ხომ არაფრად არ ღირს. . . |
