მაჭავარიანი მუხრან
| * * * ანდუყაფარო, ლიპარიტო |
| * * * მე მიყვარს ხოლმე სიარული |
| * * * რომ არ ამეღო ხელში წიგნი |
| *** "არა იმიტომ" |
| *** "არაყი?.." |
| *** "გაივლის დრო და..." |
| *** "ერთისთვის ერთი არსებობს მხოლოდ" |
| *** "იმდენი კარგი ვაჟკაცი მოკვდა" |
| *** "შენ სისხლო ჩემო" |
| XVII საუკუნე |
| ანდუყაფარო.. |
| დედა |
| დუმილი რეკავს |
| ენა ქართული |
| ვითარცა მტკვარი |
| ვიძახი და ვიძახი და ვიძახი |
| თუ სიკვდილია... |
| იესოსავით |
| ის ძველი ქოხი ... |
| ლხინი ალაზნის ჭალაში |
| მადლი იმ ზართა |
| მე ვაკის პარკში... |
| მე ისევ მოვალ |
| მითხარი, ცაო... |
| მიწავ ჩემო |
| ნუ გაიკვირვებ! |
| რაც სურდა საბას |
| საბა |
| საშველს რომ აღარ მაძლევს ხოლმე |
| სულთხდომა |
| სუფრული |
| ტა,ტა,ტა,ტა!.. |
| ფშავში |
| ქალია დილა |
| ქალიშვილი, რომელსაც უყვარს |
| შემოდგომის სურათები |
| შეხვედრა |
| ჩემი ეპიტაფია |
| ჩემს პატარა ნანას |
| ცხება მირონთა |
| წარბმაღლობენ ყაყაჩონი |
| წახვალ, _ მაგრამ... |
