აბესაძე (ზედვაკელი) გიო
| აფთიაქის კარადა |
| ბოლო პოეტი ვარ |
| გაჩერებაზე ვიღაცა იდგა |
| დაგვზაფროს თბილისმა |
| დედა-თბილისი, მამა-იმერეთი ექსკლიუზივი |
| ვინმე ცოლად გამომყევით ცხრა თვე |
| თუ ვერ გაიგებ,არ აგიხსნი... |
| იქ, იმერეთში |
| იცით,ის პატარა გოგოა...(მიმის) |
| მარტო ხარ! |
| მთვარეს კიბო აქვს |
| მი,ლექსებით დავხურავ... |
| მიმი,წამოდი... |
| პოეტის შეშლა |
| როგორ? |
| სან,მზეა გარეთ,ანუ პარიზში გადარბენით |
| ფურცელზე წერა მომენატრა,უბრალოდ წერა |
| ღამეში ნასწავლი კოცნა ექსკლიუზივი |
| შემოდგომა.სოფელში... |
| ჩვენ- პოეტები საქართველოსი |
| წერილი,ლექსად მი-წერილი |

