აბაშიძე გრიგოლ
| *ბიოგრაფია (ა.გ) |
| * * * გაქრა ოთხმოცი წელიწადი |
| ამ სოფლის წესი... |
| ამაოების მატარებელი |
| არ თქვა, აღარ გამაგონო! |
| არყოფნისაკენ |
| გაზაფხული |
| გაზაფხულის ამო ძალა |
| განმეორდება |
| გახსოვს, მაცდურო, შენ ის საღამო |
| გვაპატიებენ?! |
| ვალი |
| ზღვამ აგრე იცის... |
| თბილისი |
| თვალი ცქერით, გული ძგერით |
| თუმც უნაპირო გაქვთ მიწა-წყალი |
| კითხვა-მიგება |
| კოშმარული წინათგრძნობა რომელიც დროდადრო სულს მიშფოთებს |
| მთას |
| მწირი-ლერმონტოვისა (პოემა) |
| ოდა თავისუფლებას |
| ოქროს ვენახი |
| რას მიქვია მწუხარება |
| როგორც ბუდიდან გადმოვარდნილი ბარტყები... |
| საამო მოგონება |
| სამშობლოს |
| სატრფოს |
| სიდგან მოფრინდი, სად, ვისთან? |
| სიმღერა |
| სინდისის განაჩენი |
| უკანასკნელი სათხოვარი |
| უსამართლობა |
| ფა-ფუ… |
| ფიქრები საქართველოს რუკაზე |
| ღმერთმა შემინდოს |
| შვიდასი წელი |
| შხამით სავსე თასი |
| ჯაჭვგაუხდელი |
